با شرایط کنونی بسیاری از بچه‌ها در مقطع دبستان به سختی راضی می‌شوند به سراغ درس و مشق بروند و آن را جدی بگیرند.
چندی پیش در فضای مجاری کلیپی از یک کودک آلمانی و پدرش دست به دست شد. در این کیلیپ پسری از پدر خود می‌پرسید: «کرونا که دارد دنیا را به آخر می‌رساند چرا باید درس بخوانم؟» پدر جواب داد: «به این علت که نادان نمیریم». این ادبیات شاید با روان و درک همه کودکان مناسب نباشد، ولی در واقع همه‌ی ما باید بخوانیم و بدانیم تا در جهل و نادانی عمر خود را هدر نکنیم. اگر کودک شما در خواندن درس‌هایش کاهلی می‌کند یا در کل دیگر مانند قبل مسئولیت‌پذیر نیست عامل اصلی خود شما هستید
حال با توجه به مطالبی که گفتیم، می‌خواهیم خود را جای تمام دانش‌آموزانی بگذاریم که به دنبال تاثیرات کووید ۱۹ در خانه قرنطینه هستند و در کلاس‌های آنلاین شرکت می‌کنند. موارد زیر لیستی کوتاه از کار‌هایی است که دوست داریم معلم‌ها و اساتید برایمان انجام دهند:
۱. به دانش‌آموزان خود ایمیل بزنید تا به آنها یادآوری کنید در کنارشان هستید
به آنها بگویید که چگونه برای مقابله با اوضاع جدید، برنامه‌ی درسیتان را تغییر دادید و این که تغییر بخشی از زندگی است. با دانش‌آموزان خود هم‌دردی کنید و راحت باشید. مثلاً به آنها بگویید که وقتی داشتید صحبت‌هایشان را در کلاس آنلاین می‌خواندید، ناگهان به ذهن‌تان رسید خانه را کمی تمیزکاری کنید. کاری که مدام آن را عقب می‌انداختید.
۲. روی مفهوم سخت‌گیری تأمل کنید
دانشجویان خود را به چالش بکشید و همین طور آنها را حمایت کنید. به عنوان معلم، میزان سخت‌گیری و حمایت شما باید با هم در تعادل باشند. اما به دلیل کرونا در شرایطی هستیم که دانش‌آموزان به حمایت بیشتری از سخت‌گیری نیاز دارند
۳. بعضی از مطالبی را که قبل از تعطیلی در کلاس‌های حضوری درس داده بودید مرور کنید
به خصوص برای آن دسته از دانش‌آموزانی که دل‌شان برای محیط کلاس تنگ شده است. این احتمالاً به حافظه‌ی آنها کمک می‌کند بگویید: یادتان هست در کلاس در مورد این مسئله صحبت کرده بودیم؟
یا این که از جملات امیدوار‌کننده و خوش‌بینانه استفاده کنید. مثلاً بگویید: وقتی مهر به مدرسه برگشتید می‌توانیم در مورد این مبحث درسی تحقیق کنیم. این بهدانش آموزان کمک می‌کند تا مشتاقانه منتظر بازگشت به دانشگاه باشند.
چند راهکار برای تشویق بچه ها به درس
یک برنامه منظم روزانه با یکدیگر تدوین کنید
سعی کنید یک برنامه منظم دائمی داشته باشید که شامل برنامه‌های آموزشی بر اساس سن کودکان است و می‌توان آن را به صورت آنلاین، در تلویزیون یا از طریق رادیو دنبال کرد. همچنین زمان بازی و نیز خواندن کتاب را در این برنامه بگنجانید. از فعالیت‌های روزمره به عنوان فرصت‌های یادگیری برای کودکان استفاده کنید. فراموش نکنید که تا حد امکان این برنامه‌های روزانه را با یکدیگر ایجاد کنید.
اگرچه ایجاد یک برنامه منظم و ساختارمند اهمیتی حیاتی برای کودکان و افراد جوان دارد، اما در نظر داشته باشید که در این دوران کودکان‌تان نیازمند سطحی از انعطاف‌پذیری هستند. فعالیت‌ها را برای بهتر شدن تغییر دهید. اگر زمانی که یک برنامه یادگیری آنلاین را پیگیری می‌کنید، کودک‌تان بی‌قرار و کلافه به نظر می‌آید، یک گزینه دیگر که فعالیت بیشتر کودک را می طلبد، انتخاب کنید. فراموش نکنید که برنامه‌ریزی و انجام کارهای خانه با یکدیگر تمرین خوبی برای تقویت عملکردهای حرکتی ریز و درشت بدن است. سعی کنید تا جایی که می‌توانید خود را با نیازهای کودکان منطبق کنید.
بی‌پرده و راحت گفتگو کنید
کودک‌تان را تشویق کنید که از شما سؤال پرسیده و احساسات خود را بیان کنند. به یاد داشته باشید که کودک شما ممکن است واکنش‌های مختلفی به استرس نشان دهد، بنابراین صبور باشید و شرایط آنها را درک کنید. این کار را با دعوت از کودک برای گفتگو درباره مسأله آغاز کنید. ببینید که تا چه حد می‌داند و بگذارید او گفتگو را هدایت کند. درباره اقدامات بهداشتی مناسب صحبت کنید. می‌توانید از لحظات روزمره برای تأکید بر اهمیت اقداماتی به مانند شستشوی مداوم و کامل دست‌ها استفاده کنید. اطمینان یابید که در محیطی امن هستید و به کودک‌تان اجازه دهید آزادانه سخن بگوید. نقاشی، داستان‌ها و دیگر فعالیت‌ها می‌تواند به باز کردن بحث کمک کند.
سعی کنید نگرانی‌های آنها را کوچک و یا نادیده نشمارید. مطمئن شوید که احساسات آنها را درک کرده و به آنها اطمینان دهید که احساس ترس درباره این مسائل طبیعی است. نشان دهید که شما با تمام توجه به آنها گوش می‌دهید و مطمئن شوید آنها می‌دانند که می‌توانند با شما و معلم‌شان هر زمان که بخواهند سخن بگویند. به آنها درباره اخبار دروغ هشدار داده و تشویق‌شان کنید – همچنین به خودتان یادآوری نمایید – که از منابع اطلاعاتی مورد اطمینان به مانند دستورالعمل‌های یونیسف استفاده کنند.
به آهستگی پیش روید
فعالیت را با جلسات یادگیری کوتاه‌تر آغاز کنید و سپس به مرور زمان جلسات را افزایش دهید. اگر هدف، یک جلسه ۳۰ یا ۴۰ دقیقه‌ای است، کار را با جلسه ۱۰ دقیقه‌ای شروع کنید. در طول جلسه، زمان یادگیری آنلاین یا از روی صفحه نمایش را با فعالیت‌ها یا تمرین غیر آنلاین ترکیب کنید.
از کودکان در فضای آنلاین مراقبت کنید
پلت‌فرم‌های دیجیتال فرصتی برای کودکان پدید می‌آورند که یادگیری را ادامه دهند، بازی کنند و ارتباط با دوستان‌شان را ادامه دهند. اما دسترسی فزاینده به فضای آنلاین خطراتی را برای ایمنی، مراقبت و حریم خصوصی کودکان پدید می‌آورد. درباره اینترنت با کودک‌تان گفتگو کنید تا بدانند که چه نوع محیطی است، از چه چیز باید آگاه باشند و اینکه رفتار مناسب در پلت‌فرم‌هایی که استفاده می‌کنند، به مانند تماس‌های تصویری، چگونه است.
قوانینی درباره اینکه چگونه، در چه زمانی و چه مکانی می‌توان از اینترنت استفاده کرد، وضع کنید. بر روی دستگاه‌های آنها تمهیدات کنترلی والدین را ایجاد کنید تا خطرات آنلاین را بالاخص برای کودکان کوچک‌تر کاهش دهید. ابزار آنلاین مناسب تفریح و سرگرمی را با یکدیگر بیابید – سازمان‌هایی به مانند توصیه‌هایی درباره اپلیکیشن‌ها، بازی‌ها و دیگر سرگرمی‌های آنلاین که مناسب سنین مختلف هستند، ارائه می‌کند. با مکانیسم‌های گزارش‌دهی در مدرسه یا سایر مکان ها آشنا شوید و شماره تلفن‌های پشتیبانی و کمک را در اختیار داشته باشید تا در صورت مواجهه با زورگویی آنلاین و یا محتوای آنلاین نامناسب، به آنها اطلاع داده و کمک بگیرید.
فراموش نکنید هیچ ضرورتی ندارد که کودکان یا افراد جوان تصاویر خود یا دیگر اطلاعات شخصی‌شان را برای دسترسی به یادگیری دیجیتال ارائه دهند.
با مرکز آموزشی کودک خود در ارتباط باشید
بدانید که چگونه می‌توانید با معلم یا مدرسه کودک‌تان در ارتباط باشید تا اطلاعات لازم را کسب کنید، سؤالات‌‌تان را بپرسید و راهنمایی بگیرید. گروه‌های والدین یا گروه‌های محلی می‌توانند روش مناسبی برای حمایت از یکدیگر در زمان آموزش در خانه باشند.
تهيه كننده ي مطلب و تائيده كننده :سركار خانم ليلا عرفانيان -آموزگار پايه اول يك